Eg hugsar ikkje farfar så veldig godt, han gjekk bort når eg var lita jente....
Men det er to ting som har brent seg inn på netthinna mi
Fela og Lommeuret.............
To ting som er noko av det mest dyrebare eg eig frå borndomen min.
Farfars lommeur og fela......
Hugsa han spela til meg når eg var lita.....
var så spennande når han leita fram felekassa......
opna lokket og stemte fela før han drog bogen over strengane..........
Han var ein god musikar,
og i sine yngre dagar spela han saman med eit syskjenborn opp til dans,
eller berre reiste rundt og underheldt .
Sist fela var i bruk var i 1966
..................lenge sida....................
Då feira pappa 50 års dag og han tok fram fela og stemte i veg på Fanitullen..........
Om det var musikkstykkje eller noko anna som gjorde det................i
ikkje veit eg
men to strengar og bogen rauk...................
og slik har den vore sida..............
trygt forvart i den svarte, slitte felekassa som ber preg av tidas tann............ med avrevne hestetagl på bogen.......
Tikk takk, tikk takk..............
Var så spennande å krype opp på farfar sitt fang og høyre .........
Klokka er inntakt, og går som ei klokke skal.............
Det kjekkaste var når eg fekk halde klokka sjølv og farfar hadde opna lokket...........
den var så fin og skein der ho låg i ei lita barnehand.....
Gode minner som eg verdset høgt.
Smil frå Lill
